دستت رو به من بده امیرحسین. بیا بیا...

گاهی وقتها یادم میره که میشه با نوشتن لحظه های قشنگ رو قاب کرد و برای همیشه نگه داشت... شاید روزی تمام احساس من رو دخترم باور کرد و پسرم با همه محبتش تمام غربت مادر رو درک کنه و ببخشه ... دنیای جدید مجازی دنیای قشنگی نیست، گاهی انقدرغرق می شی که یادت میره بهترین چیزهایی که می تونی ازشون لذت ببری و مهربانترین کسانی که هستند و تو رو مادر صدا می زنند... همیشه هستند و دلت با اونها گرم میشه. دنیای مجازی با همه دلفریبی سرابی بیش نیست من با تمام وجود دلم برای نوشتن توی دنیای خاطراتم تنگ شده بود ، همه لحظه هایی که عاشقانه می نوشتم تا روزی لبخندی روی لبهای کودکم بنشیند ، فراموشم شده بود ... روزهای قشنگی دارم با وجود شیطنت هایشان این روزها شی...